سفارش تبلیغ
صبا ویژن
صفحه اصلی پیام‌رسان پارسی بلاگ پست الکترونیک درباره اوقات شرعی
1 2 >

89/11/19
12:56 ص

 بسم الله الرحمن الرحیم

شب عاشورای حسینی ... خیابان ها شهر ما ...

دسته های عزاداری در جنب و خروش ... صدای مرا می شنوی برادر؟

 ... این هیاهو ... این صداهای جور و واجور ... این طبل های تو خالی ...

این شیپورهای از نفس افتاده ... آیا اجازه خواهند داد صدایم به گوش تو برسد؟

پس خوب گوش فرا ده!

آیا فرا تر از این ازدحام شلوغ طنین صدای امام شهیدت را می شنوی؟؟

خوب نگاه کن!

آیا بین این همه گوش که پر شده اند از صدای طبل و شیپور

گوشی شنوا پیدا می کنی تا صدای "هل من ناصر" امامت بدون لبیک نماند؟

ببین برادر!

حافظه تاریخ پر است از ندا هایی که تا ابد در گوش بشریت طنین خواهند انداخت

و بنی آدم هیچ گاه نخواهد توانست این ندا های حیات بخش را از یاد ببرد.

کی بشر خواهد توانست ندای "این عمار" امیر المومنین (ع) را فراموش کند؟

تا انسان در این پهنه خاکی نفس می کشد جان عمار ها تشنه لبیک گفتن

به این فراخوان فراتاریخی و فراجغرافیایی است.

 

ادامه مطلب...
  

89/11/19
12:54 ص

 اما مع الاسف در اذهان عموم آنچه از شنیدن نام حسین

و اباالفضل متبادر است فقط لب های تشنه است و خون های به زمین ریخته شده و دریغ از

اندکی تامل و تفکر پیرامون این که این خون های مطهر به کدامین انگیزه و هدفی بر زمین

ریخته شده اند و این لب های خشک و ترک زده به چه شوقی مدام جماعت اشقیا را تا آخرین

لحظات مخاطب قرار می داده اند؟ دستان اباالفضل العباس (ع) به چه داعیه ای از تنش جدا شد؟

آن گاه که لحظه ای قرار می گیرد و چشم می دوزد به دست قلم شده اش بر روی زمین و با صدایی

محکم ندا می دهد که: "و الله ان قطعتموا یمینی ... انی احامی ابدا عن دینی".

آری برادر!

باب الحوائج در این کلام لفظ "ابدا" را بی هدف به کار نبرده است. یعنی درست است که او تا

دقایقی دیگر جام شهادت را سر خواهد کشید ولی نام اباالفضل (ع) و مکتب عباس (ع) قرار است

تا ابد از دین خدا حمایت کند و وای بر ما که در ایام محرم به نام اباالفضل (ع) علم مسیحیان را

در کوچه و خیابان بلاد اسلامی بلند می کنیم و وای بر ما که چه دردی را بر قلب عباس بن علی (ع)

وارد می کنیم. وای بر ما اگر روزی برسد که اهداف حسین (ع) و عباس (ع) را

زیر پای دسته ها و مجالس عزاداری حسین (ع) و عباس (ع) ببینیم.

 همان طور که حتما به گوشت خورده است حسین (ع) تشنه لبیک بود نه آب.

لب های نازنین حسین (ع) بلافاصله پس از شهادت به دستان پیامبر (ص) سیراب شد

اما تشنگی او برای لبیک و برای هدایت امت پیامبر (ص) و برای تحقق اهداف بلندش

همچنان باقیست. بانگ رحیل کاروان حسین (ع) همچنان جاریست.

  ادامه مطلب...

  

89/11/19
12:33 ص

جلسه دوم

برای دیدن سایر تصاویر روی ادامه مطلب کلیک کنید 

ادامه مطلب...

  
مشخصات مدیر وبلاگ
 
فارغ التحصیلان سمپاد قزوین[355]
 

جمعی جوان و نخبه ... با چشم هایی بصیر ... گوش هایی شنوا ... و قلب هایی مملو از عشق حضرت سید الشهداء ... و با قدم هایی استوار ... در راه تحقق بخشیدن به آرمان های امام شهید ... و لبیک گفتن به ندای او


لوگوی وبلاگ
 

نویسندگان وبلاگ -گروهی
عناوین یادداشتهای وبلاگ
خبر مایه
بایگانی
 
صفحه‌های دیگر
دسته بندی موضوعی
 
لوگوی دوستان
 
دوستان
 
موسیقی


ترجمه از وردپرس به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ